ARTUR BORUC - BIOGRAFIA

Kariera klubowa [edytuj]
Na początku kariery bronił bramki w drużynie Juniorów Młodszych Pogoni Siedlce. W 1993 pojechał z juniorami Pogoni na swój pierwszy poważny piłkarski wyjazd – turniej Dana Cup, gdzie zajął drugie miejsce. W sezonie 1995/1996 zadebiutował w seniorskiej drużynie Pogoni w meczu przeciwko Orlętom Łuków. W sezonie 1997/1998 zdobył z Pogonią Wojewódzki Puchar Polski oraz zadebiutował w reprezentacji Polski U-17.

W 1999 trafił do Legii Warszawa, gdzie był na zmianę z Wojciechem Kowalewskim bramkarzem drugiej drużyny. Jesienią 2000 trafił w ramach wypożyczenia do drugoligowej drużyny Dolcanu Ząbki, gdzie grał do końca rundy. Wiosną 2001 wrócił na stadion przy ul. Łazienkowskiej, gdzie rozpoczął treningi z pierwszym zespołem Legii. 8 marca 2002 zadebiutował w pierwszej lidze w meczu z Pogonią Szczecin, zmieniając w bramce Radostina Stanewa. Od tego czasu stał się podstawowym zawodnikiem zespołu, który w tym samym sezonie sięgnął po Mistrzostwo Polski oraz Puchar Ligi. W europejskich pucharach zadebiutował 12 sierpnia 2004 meczem pucharu UEFA z FC Tbilisi.

W lipcu 2005 został wypożyczony do Celticu, gdzie szybko stał się pierwszym bramkarzem. Po kilku miesiącach został przez szkocki klub wykupiony definitywnie. W tym samym sezonie Celtic został Mistrzem Szkocji i wywalczył Puchar Ligi Szkockiej. W sezonie 2006/2007 rozegrał swój pierwszy mecz w fazie grupowej Ligi Mistrzów.

Pomimo przeprowadzki do Glasgow Artur nie zerwał więzów z Legią Warszawa. 18 kwietnia 2007 roku, podczas meczu 22. kolejki Orange Ekstraklasy można było go zobaczyć pomiędzy warszawskimi kibicami, jak dopingował Legię w meczu z Wisłą Płock[2]. Jest ponadto członkiem "Stowarzyszenia Kibiców Legii".

Władze klubu Celtic ukarały Artura Boruca grzywną 50 tysięcy funtów za złamanie zakazu picia alkoholu podczas przedsezonowego tournée Celticu w Holandii w 2008[3].

23 października 2008 Artur Boruc został ukarany przez komisję dyscyplinarną Scottish Football Association grzywną w wysokości 500 funtów oraz ostrzeżeniem przed podobnym tego typu zachowaniem w przyszłości, za obraźliwe gesty wykonywane w stronę kibiców Rangers FC podczas spotkania derbowego, które miało miejsce 31 sierpnia 2008[4].


Kariera reprezentacyjna [edytuj]
W sezonie 1997/1998 zadebiutował w reprezentacji Polski U-17. W następnych latach występował również w zespołach U-18 i U-19. 28 kwietnia 2004 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Polski. Prowadzona wówczas przez Pawła Janasa drużyna zremisowała w Bydgoszczy z Irlandią 0:0, a Boruc grał od 59. minuty. Początkowo był graczem rezerwowym, ale pod koniec eliminacji do Mistrzostw Świata 2006 wygrał z Jerzym Dudkiem rywalizację o miejsce w bramce kadry narodowej.

15 maja 2006 selekcjoner Paweł Janas powołał go do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech, gdzie bronił we wszystkich trzech spotkaniach reprezentacji w pełnym wymiarze czasowym. Puścił gola w ostatniej minucie meczu z Niemcami w Dortmundzie. Pokonał go Oliver Neuville.

Był również pierwszym bramkarzem reprezentacji prowadzonej przez Leo Beenhakkera, grającej w eliminacjach Mistrzostw Europy. 28 maja 2008 Beenhakker powołał go do kadry na Euro 2008 w Austrii i Szwajcarii[5].

Na Mistrzostwach Europy 2008 zagrał pełne 90. minut we wszystkich trzech meczach – z Niemcami, Austrią i Chorwacją. Mimo straconych 4 bramek (w tym jednej z karnego) podczas turnieju, Boruc zebrał za swoją postawę bardzo pochlebne recenzje, zarówno wśród fachowców polskich jak i zagranicznych. Zbigniew Boniek powiedział, że "jedynym piłkarzem światowej klasy w polskiej reprezentacji był Artur Boruc"[6], a Wojciech Kowalczyk oznajmił, że Boruc "wybronił tyle sytuacji sam na sam", że powinien zostać wytypowany do najlepszej jedenastki turnieju[7]. Trener drużyny Chorwacji Slaven Bilić skomentował, że "gdyby nie świetna gra bardzo dobrego bramkarza jakim jest Artur Boruc, już do przerwy prowadzilibyśmy 2:0"[8]. Bramkarz otrzymał najlepsze oceny ze wszystkich piłkarzy meczu Polska – Austria: 9 od SkySports i 8.0 od goal.com[9]. Od serwisu sport.pl dostał notę 6/6 za mecz z Chorwacją[10]. Po meczu z Austrią selekcjoner pozwolił mu opuścić zgrupowanie na jeden dzień, aby udał się do Warszawy w celu zobaczenia nowo narodzonego syna[11].

21 sierpnia 2008 został zawieszony na czas nieokreślony w prawach reprezentanta Polski, wraz z Dariuszem Dudką i Radosławem Majewskim, za "niedopuszczalne i nieodpowiedzialne zachowania" po zakończeniu meczu Polska - Ukraina[12]. Do kadry powrócił 11 października, kiedy to zagrał od pierwszej minuty w wygranym 2:1 meczu eliminacji Mundialu 2010 z Czechami.


Życie prywatne [edytuj]
21 kwietnia 2007 Boruc uratował w Elder Park w Glasgow trójkę Polaków, w tym kobietę w zaawansowanej ciąży, przed grupą pijanych chuliganów[13][14]. Otrzymał za to specjalne wyróżnienie w 40. edycji Konkursu Fair Play organizowanego przez Polski Komitet Olimpijski[15].


Sukcesy sportowe [edytuj]

Legia Warszawa [edytuj]
Mistrzostwo Polski: 2002
Puchar Ligi Polskiej: 2002

Celtic F.C. [edytuj]
Mistrzostwo Szkocji: 2006, 2007, 2008
Puchar Szkocji: 2007
Puchar Ligi Szkockiej: 2006

Reprezentacja Polski [edytuj]
2005 Zwycięstwo w Turnieju im. Walerego Łobanowskiego
2006 Udział w Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech
2008 Udział w Mistrzostwach Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii

Nagrody i wyróżnienia [edytuj]
Piłkarskie Oscary 2005 – Najlepszy Bramkarz Ligi Polskiej
Odkrycie Roku 2004 według tygodnika Piłka Nożna
Najlepszy piłkarz Warszawy w roku 2004 według Gazety Wyborczej
Najlepszy Piłkarz Legii w sezonie 2004/2005 w VIII Plebiscycie Czytelników tygodnika Nasza Legia im. Kazimierza Deyny
Piłkarz sezonu 2004 i 2005 w plebiscycie serwisu internetowego Legia LIVE!
Postać Roku 2004 i 2005 w plebiscycie "eLki" serwisu internetowego Legia LIVE!
II-gie miejsce w plebiscycie na najlepszego piłkarza Szkocji sezonu 2006-2007
III-cie miejsce na świecie wśród bramkarzy w 2007 roku według włoskiej gazety "La Gazzetta dello Sport"
2007 - specjalne wyróżnienie w 40. edycji Konkursu Fair Play przez Polski Komitet Olimpijski (PKOl)
W 2008 roku Artur Boruc został nominowany przez Międzynarodową Federację Piłkarzy Zawodowych (FIFPro),obok Gianluigiego Buffona, Ikera Casillasa, Petra Cecha i Edwina van der Sara, do najlepszej drużyny sezonu 2007/2008. Tytuł ostatecznie przypadł Hiszpanowi.
Róża Gali w kategorii Piękni Dziś 2008
52 miejsce na liście 100 najlepszych piłkarzy 2008 roku według magazynu "FourFourTwo". Spośród bramkarzy wyprzedzili go jedynie Hiszpan Iker Casillas (4. miejsce) oraz Włoch Gianluigi Buffon (19.).

Występy klubowe [edytuj]
Sezon Klub Mecze Gole
1998-1999 Pogoń Siedlce
1999-2000 Legia II Warszawa
2000-2001 (j) Dolcan Ząbki
2000-2001 (w) Legia Warszawa 8 0
2001-2002 (j) Legia Warszawa 0 0
2001-2002 (w) Legia Warszawa 5 0
2002-2003 Legia Warszawa 12 0
2003-2004 Legia Warszawa 26 1
2004-2005 Legia Warszawa 26 0
2005-2006 Celtic F.C. 40 0
2006-2007 Celtic F.C. 54 0
2007-2008 Celtic F.C. 46 0
2008-2009 Celtic F.C. 26 0

*Stan na 22 grudnia 2008.


Mecze w reprezentacji [edytuj]
l.p. Data Miejsce Gospodarz vs Gość Wynik Grał Uwagi
1 28 kwietnia 2004 Bydgoszcz Polska - Irlandia 0:0 od 59' mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
2 29 maja 2004 Szczecin Polska - Grecja 1:0 od 46' mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
3 11 lipca 2004 Chicago Stany Zjednoczone – Polska 1:1 90' mecz towarzyski, 11', obronił karnego w 11'
4 18 sierpnia 2004 Poznań Polska – Dania 1:5 od 46' mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
5 9 lutego 2005 Grodzisk Wlkp. Polska – Białoruś 1:3 od 46' mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
6 27 kwietnia 2005 Chicago Meksyk – Polska 1:1 90' mecz towarzyski
7 29 maja 2005 Szczecin Polska – Albania 1:0 90' mecz towarzyski
8 17 sierpnia 2005 Kijów Izrael – Polska 2:3 do 33' 33', Turniej imienia Walerego Łobanowskiego
9 3 września 2005 Chorzów Polska – Austria 3:2 90' Eliminacje do Mistrzostw Świata 2006
10 7 września 2005 Warszawa Polska – Walia 1:0 90' Eliminacje do Mistrzostw Świata 2006
11 7 października 2005 Warszawa Polska – Islandia 3:2 90' mecz towarzyski
12 12 października 2005 Manchester Anglia – Polska 2:1 90' Eliminacje do Mistrzostw Świata 2006
13 13 listopada 2005 Barcelona Polska – Ekwador 3:0 90' mecz towarzyski
14 1 marca 2006 Kaiserslautern Polska – Stany Zjednoczone 0:1 od 46' mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
15 14 maja 2006 Wronki Polska – Wyspy Owcze 4:0 od 46' mecz towarzyski, zmienił Tomasza Kuszczaka
16 30 maja 2006 Chorzów Polska - Kolumbia 1:2 do 45' mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Kuszczaka
17 3 czerwca 2006 Wolfsburg Polska – Chorwacja 1:0 90' mecz towarzyski
18 9 czerwca 2006 Gelsenkirchen Polska – Ekwador 0:2 90' Mistrzostwa Świata 2006
19 14 czerwca 2006 Dortmund Niemcy – Polska 1:0 90' Mistrzostwa Świata 2006
20 20 czerwca 2006 Hanower Polska – Kostaryka 2:1 90' Mistrzostwa Świata 2006
21 15 listopada 2006 Bruksela Belgia – Polska 0:1 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
22 7 lutego 2007 Jerez de la Frontera Polska – Słowacja 2:2 do 63' mecz towarzyski, zmieniony przez Wojciecha Kowalewskiego
23 24 marca 2007 Warszawa Polska – Azerbejdżan 5:0 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
24 28 marca 2007 Kielce Polska – Armenia 1:0 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
25 2 czerwca 2007 Baku Azerbejdżan – Polska 1:3 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
26 28 marca 2007 Erywań Armenia – Polska 1:0 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
27 28 marca 2007 Moskwa Rosja – Polska 2:2 do 45' mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Kuszczaka
28 8 września 2007 Lizbona Portugalia – Polska 2:2 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
29 12 września 2007 Helsinki Finlandia – Polska 0:0 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
30 13 października 2007 Warszawa Polska – Kazachstan 3:1 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
31 17 listopada 2007 Chorzów Polska – Belgia 2:0 90' Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
32 6 lutego 2008 Larnaka Polska – Czechy 2:0 45' mecz towarzyski, zmieniony przez Łukasza Fabiańskiego, obronił rzut karny
33 26 marca 2008 Kraków Polska – Stany Zjednoczone 0:3 90' mecz towarzyski
34 1 czerwca 2008 Chorzów Polska – Dania 1:1 90' mecz towarzyski
35 8 czerwca 2008 Klagenfurt Niemcy – Polska 2:0 90' Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2008
36 12 czerwca 2008 Wiedeń Polska – Austria 1:1 90' Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2008
37 16 czerwca 2008 Klagenfurt Polska – Chorwacja 0:1 90' Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2008
38 11 października 2008 Chorzów Polska - Czechy 2:1 90' eliminacje Mundialu 2010
39 15 października 2008 Bratysława Polska - Słowacja 1:2 90' eliminacje Mundialu 2010


Przypisy
↑ Artur Boruc – strona oficjalna
↑ Informacja z oficjalnej strony Artura Boruca
↑ "Hoops fine Boruc £50k for booze-up", The Scottish Sun, 23 sierpnia 2008.
↑ "DISCIPLINARY COMMITTEE MEETING", The Scottish Football Association, 23 października 2008.
↑ "Powołania Leo Beenhakkera na Euro 2008", Serwis Onet.pl, 28 maja 2008.
↑ Boniek: Tylko Boruc ma światowy poziom dziennik.pl
↑ Kowalczyk: Boruc do jedenastki turnieju Polsat Sport, poprzez wp.pl
↑ Bilić chwali swoich piłkarzy i Boruca Sport24.pl/ASInfo
↑ Europejskie media: Boruc i Roger najlepsi SportoweFakty.pl
↑ Sport.pl ocenia Polaków. Beznadziejny Krzynówek, znów wielki Boruc Sport.pl
↑ Euro 2008: Boruc opuścił trening, by zobaczyć syna nowiny24.pl
↑ Reprezentacja: Boruc, Dudka, Majewski wykluczeni z kadry sport.pl
↑ Artur Boruc ratuje Polaków w Parku glasgow24.pl
↑ Exclusive: Celtic Star's Thug Fury Sunday Mail
↑ Boruc wyróżniony przez PKOl TVP/PAP

SAMUEL ETO`O - BIOGRAFIA

W przeciwieństwie do innych największych gwiazd futbolu, Eto’o rozpoczął karierę klubową dopiero w wieku piętnastu lat, gdy do jego rodzinnego miasta zawitał poszukiwacz talentów wysłany do Afryki przez Real Madryt.

Jednak w Madrycie nie poznano się na talencie Eto’o. Mimo że zawodnik miał podpisany sześcioletni kontrakt, już w sezonie 1997/98 został on wypożyczony do grającego wówczas w drugiej lidze hiszpańskiej CD Leganés. Po zakończeniu wypożyczenia klub po raz kolejny zdecydował się przekazać na pewien czas Samuela pod opiekę działaczy Espanyolu Barcelona. Skłócony z trenerem katalońskiej drużyny Eto’o rzadko znajdował miejsce w podstawowej jedenastce. Sytuacja Kameruńczyka nie uległa także poprawie po Mistrzostwach Świata z 1998. Eto’o był najmłodszym uczestnikiem turnieju, licząc wtedy 17 lat i trzy miesiące. Niechciany w Madrycie został po raz kolejny wypożyczony - tym razem do Mallorki - gdzie grał aż do wygaśnięcia kontraktu z Realem.

W sezonie 2003/04 RCD Mallorca sięgnęła po Puchar Króla, pokonując w finale Recreativo de Huelva. Jednak problemy finansowe Mallorki i słaba postawa w całym sezonie, w efekcie czego klub skończył rozgrywki cudem utrzymując się w lidze, spowodowały, że napastnik zaczął poważnie myśleć nad zmianą barw klubowych. Uhonorowany tytułem najlepszego piłkarza Afryki 2003 mógł spokojnie czekać na oferty europejskich potentatów. Po czterech latach gry w zespole z Kastylii Eto’o stał się jego najlepszym strzelcem w historii pierwszoligowych występów zaliczając 54 trafienia. Skuteczność napastnika przyciągnęła uwagę FC Barcelona, która potrzebowała dobrego napastnika. Także Liverpool i Real Madryt chciały sprowadzić tego zawodnika. Jednak mający pierwszeństwo w negocjacjach Real, który wciąż posiadał 50 procent udziałów Kameruńczyka, zrezygnował z walki, gdyż Eto'o nie posiadał paszportu Unii Europejskiej. Ostatecznie Eto’o zasilił szeregi Barcelony stając się pierwszym Kameruńczykiem, który występował tym klubie. Suma odstępnego wynosiła 24 miliony euro i rozdzielona została po równo między Mallorcę i Real.

Z drużyną Barcelony zdobył Mistrzostwo Hiszpanii (dwukrotnie), Superpuchar Hiszpanii. W 2006 triumfował w Lidze Mistrzów.

20 października 2007 roku otrzymał hiszpańskie obywatelstwo. W sezonie 2008/2009 w III rundzie kwalifikacji LM strzelił dwie bramki Wiśle Kraków (4:0).


Występy/bramki [edytuj]
Sezon Klub Primera División
(występy/gole) Puchar Króla
(występy/gole) Liga Mistrzów UEFA
(występy/gole)
2007/2008 FC Barcelona 19/16 3/1 7/1
2006/2007 FC Barcelona 19/11 2/1 3/1
2005/2006 FC Barcelona 34/26 -/- 11/6
2004/2005 FC Barcelona 37/24 1/0 7/4
2003/2004 RCD Mallorca 32/17 1/0 -/-
2002/2003 RCD Mallorca 30/14 6/5 -/-
2001/2002 RCD Mallorca 30/6 1/1 9/3
2000/2001 RCD Mallorca 28/11 5/2 -/-
1999/2000 RCD Mallorca 13/6 0/0 -/-
1999/2000 Real Madryt 2/0 0/0 3/0
1998/1999 Espanyol Barcelona 1/0 0/0 -/-
1998/1999 Real Madryt 1/0 0/0 0/0
1997/1998 CD Leganés 28/3 2/1 -/-
Suma 5 klubów 233/120 19/9 34/15


Osiągnięcia [edytuj]

FC Barcelona [edytuj]
2005/2006 Superpuchar Hiszpanii
2004/2005 Mistrzostwo Hiszpanii
2005/2006 Liga Mistrzów
2005/2006 Mistrzostwo Hiszpanii

RCD Mallorca [edytuj]
2002/2003 Puchar Hiszpanii

Real Madryt [edytuj]
1999/2000 Liga Mistrzów
1997/1998 Puchar Interkontynentalny

Reprezentacja Kamerunu [edytuj]
2003 finalista Pucharu Konfederacji
2002 Puchar Narodów Afryki
2000 Puchar Narodów Afryki
2000 Złoty medal Turnieju Piłkarskiego Igrzysk Olimpijskich w Sydney

Osiągnięcia indywidualne [edytuj]
2004 Piłkarz Roku Afryki
2003/2004 Król strzelców ligi hiszpańskiej
2003 Piłkarz Roku Afryki
2005/2006 Król strzelców ligi hiszpańskiej
2005 Piłkarz Roku Afryki
2006 Król strzelców Pucharu Narodów Afryki

Ciekawostki [edytuj]
Był najmłodszym piłkarzem podczas mundialu w 1998 roku (miał wtedy 17 lat)
Ma młodszego brata Davida-Pierre Eto'o i Etienne Eto'o który także jest piłkarzem

Euzeiusz Smolarek

A - jak ambicja. Nigdy nie rezygnuje, zawsze walczy do końca. Nie cierpi przegrywać. Ambicja to jeden z czynników, które nie pozwoliły Smolarkowi poddać się po poważnej kontuzji na początku kariery.

- jak akcent. moze nie mówi tak dobrze po polsku ale umie holenderski,niemiecki,angielski no i oczywscie polski... :)

- jak aparycja. Element ciekawy, choć bynajmniej nie najistotniejszy.Rozmarzone brązowe oczy,male usta,super wlosy,usmiech po uszy to najbardziej w nim lubimy...


B - jak bezpretensjonalny charakter. Obok piłkarskiego kunsztu jest to chyba najważniejsza sprawa dla każdego zaangażowanego kibica. Ebi jest ->szczery, wesoły, sympatyczny i otwarty, choć, jak każdy człowiek, ma też wady. Za nie również go uwielbiamy.

- jak Ballspiel-Verein Borussia 1909 (Borussia Dortmund, BVB, Schwarz-Gelb). Wspaniały klub z tradycjami. I cudownymi kibicami. Heja BVB!

- jak brak nałogów. Nie pije, nie pali, nie bierze narkotyków i nie stosuje dopingu. Miewał tylko słabość do makowca, ale FIFA miała o to pretensje, więc na wszelki wypadek przerzucił się na sernik.

- jak Bert van Marwijk. Człowiek, bez którego moglibyśmy nigdy nie usłyszeć o młodym Smolarku. Gdyby nie on Ebi być może nigdy nie trafiłby do pierwszej drużyny Feyenoordu. A już niemal na pewno nie byłoby go teraz w BVB. Można tylko pogratulować instynktu. Brawa, wielkie brawa dla tego pana (Ebi go lubił) !

- jak brat. Mariusz Smolarek również zapowiadał się na wielki piłkarski talent. Gdyby nie kontuzja, być może moglibyśmy oglądać na boisku smolarkowy duet..

- jak bezawaryjny. Oprócz jednej, naprawdę paskudnej kontuzji w 2002 roku i w 2007 złamanie rzebra po którym teraz nie ma śladu.


D - jak dom. Ebi często podkreśla jak lubi do niego wracać i jak ważna jest dla niego rodzina. Bo najwazniejsza jest rodzinka nie?!


- jak Dortmund. Spokojne, przyjazne powiatowe miasto w Niemczech liczące 584 939 mieszkańców. Jednym z nich jest obecnie Pogromca Portugalczyków. Aż się prosi, żeby się tam wybrać na wycieczkę, czyż nie?

- jak „duży dzieciak”. Cóż innego można powiedzieć patrząc jak Smolarek skacze z radości po wbiciu piłki do siatki albo jak wygłupia się z kolegami z drużyny,ale to jest jego charakterek który uwielbiaj fani Ebiego no i fanki ...


- jak duży potencjał. Piłkarski, oczywiście. Ebi dopiero zaczyna go wykorzystywać.


E - jak Euzebiusz. Imię, które w pierwszej chwili każe pomyśleć: „kto go tak skrzywdził?!”. A potem staje się jednym z najpiękniejszych imion na świecie. Najpopularniejsze zdrobnienia: Euzebiuszek, Euzebiuś, Sebiusz, Sebiuś, Zebiuś. Obce formy: Eusebius (ogólnie przyj. forma), Eusebe (fr.), Eusebio (hiszp., wł.), Evsevij (ros.), Jevsevij, Ofsij (ukr.), Eusebius (czes., słowac.), Jevsevije (serb.), Euzebije (chorw.), Evsevio (mac.), Evzebij (słoweń.), Efsevios, Eusevios (gr.), Özséb (węg.). [źr.: onet.pl]

- jak „Ekwador kontra Smolarek”. Pamiętny mecz, który sprawił, że miliony oczu zwróciły się na jedynego wtedy ambitnego zawodnika polskiej reprezentacji.. Spotkanie, choć tragiczne w skutkach, każe nam uwielbiać i podziwiać waleczność naszego ulubionego piłkarza.

- jak ebimania –samo przez siebie mowi Ebi Mania -niektorzy maja manie na punkcie ebiego (ja osobiscie wsumie tez mam :D hehe )kto ma ebimanie jest prawdziwym fanem.


F - jak Feyenoord Rotterdam. To tam Ebi zaczynał w 1993 roku. To tam po raz pierwszy podpisał kontrakt w roku 2000. To tam przekonał do siebie kibiców, stamtąd po raz pierwszy trafił do reprezentacji Polski (biało-czerwony trykocik z orzełkiem założył po raz pierwszy 13 lutego 2002 w meczu z Irlandią Północną), Tam również przytrafiło mu się kilka niemiłych rzeczy, takich jak ohydna kontuzja, pół roku zawieszenia za aferę z makowcem, czy w końcu, za kadencji trenerskiej Ruuda Gullita, długi pobyt na ławce rezerwowych, który sprawił, że Smolarek trafił do BVB. I podbił niemieckie boiska i serca kibiców Schwarz-Gelb 13 bramkami strzelonymi w sezonie 2005/2006.

- jak Fußball w pięknym wydaniu. Nic tak nie cieszy zaangażowanego kibica, jak oglądanie wspaniałej gry Smolarka – szczególnie na żywo.

- jak fryzura.W karzdej sytuacji jest cool zwykła i natualna.

- jak fotografie.Dla prawdziwego fana wychodzi wszedzie supper ,ale nie kazde zdjatko jest idealne...


G - jak gust. Choć przy okazji rozmaitych sesji zdjęciowych styliści dokonują licznych sabotaży, prywatnie Ebi wydaje się radzić sobie z doborem ubrań całkiem dobrze. Właśnie tak! Antygwałtki, ohydny różowy sweter w romby i perłowy błyszczyk na ustach to robota speców od garderoby i wizażu!

H - jak Holandia. Choć nieco zazdrościmy Holendrom, że rodzina Smolarków osiedliła się w ich kraju, cieszy nas, iż zadbali o odpowiednią futbolową edukację Euzebiusza. I z satysfakcją mówimy: on gra DLA NAS!

- Hash-Bomber. Idiotyczny przydomek, który po aferze z makowcem niemiecka prasa nadała – o ironio! – najspokojniejszemu, najgrzeczniejszemu i najbardziej rozsądnemu piłkarzowi Rzeczpospolitej..

I - jak inicjatywa. Ebi wie co robic na boichu i nie traci czasu na skubanie raczki tylko od raru przechodzi do konkretu.No i tak trzymac !!


- jak intuicja. Ponoć to ona podpowiada mu, kiedy ruszyć do akcji i złamać święte założenie taktyczne 4-4-2.

J - jak jadowity. Smolarek, zwykle miły i sympatyczny, w rozmowach z dziennikarzami potrafi czasem ukąsić jak kobra – szybko i brutalnie. Przedstawiciele prasy czasem nawet nie zauważają, że zostali potraktowani sarkazmem. Nam to nigdy nie umyka.

K - jak komunikatywność. Mimo, że miewa problemy z językiem polskim, zawsze znajdzie sposób, żeby wyrazić to, co ma do powiedzenia. Efekt końcowy czasami jest tak zabawny, że nikt nawet nie zastanawia się nad sensem wypowiedzi, choć zaangażowani zwykle kibice poświęcają się dogłębnej i wnikliwej analizie.

- jak kawaler. Dla zaangażowanego kibica sprawa niezbyt ważna. Chyba ze dla fanki :D


- jak kibic zaangażowany. Bo oprócz durnych słodkich fanek Euzebiusz posiada też na szczęście rozsądnych, zdystansowanych zwolenników.

L - jak lusterko, przed którym dużo stoi – jako symbol poczucia humoru i dystansu do własnej osoby, który Euzebiusz zazwyczaj potrafi zachować. Towar deficytowy wśród sławnych osobistości.

- jak latanie. Bo na boisku Smolarek zamiast biegnąć – frunie.

Ł - jak Łowca Bramek. Tytuł niby na stałe przylgnął już do Franka, nie rymuje się też z „Ebi”, ale jeśli Smolarek utrzyma aktualną skuteczność.. kto wie, jakiż nowy, wymowny pseudonim wymyśli mu Dariusz Szpakowski?

M - jak mama. Najważniejszy i najbardziej cierpliwy członek klanu Smolarków. To do niej Ebi udaje się, kiedy czuje się samotny. Dumna ze swojego syna, zawsze jest gotowa wesprzeć go w trudnych sytuacjach. I upiec sernik.

- jak muzyka. Zaskakujące, lecz prawdziwe – większość zaangażowanych kibiców, podobnie jak Smolariusz uwielbia U2 i Red Hot Chilli Peppers. Przedziwne psychologiczne zjawisko.

- jak Mistrzostwa Europy. Ebi zdobył już dla Polski w eliminacjach 6 bezcennych punktów. Czekamy na więcej!

N - jak naturalność. Choć niektóre z cech swojej osobowości (Ebi stara się ukrywać, naturalność aż bije ze wszystkich jego wypowiedzi.

O - jak ojciec, Włodzimierz Smolarek. Człowiek, którego nie trzeba przedstawiać, legenda polskiej piłki nożnej. Człowiek, który – jak wyraził się jego syn - „zrobił” Ebiego Smolarka. My też się cieszymy, Ebi ;)

- jak odwaga. Czy to na boisku, czy poza nim – nie boi się odpowiedzialności. Nie waha się także przy starciach z wielkimi, brutalnymi przeciwnikami, mimo że często ląduje po nich plackiem na murawie. Tylko po to, aby zaraz wstać i zemścić się jakąś efektowną bramką. Albo niewinnym faulem ;]

P - jak patriotyzm. Choć czasem zastanawiamy się, czy ta miłość do Polski jest w stu procentach szczera i tak ją doceniamy, bo to ostatnio cecha rzadka i pożądana. Aczkolwiek ciekawie by było kiedyś zobaczyć jak Smolarek śpiewa „Mazurka Dąbrowskiego”.

- jak Pogromca Portugalii. O, błogosławiony i niezapomniany był ten dzień, kiedy wielki gwiazdor Cristiano Ronaldo dostał kopa w d*** od wszechpotężnej polskiej reprezentacji!

- jak pewność siebie. Niezachwiana na murawie. Poza boiskiem czasem nieco wymuszona, ale i to nam nie przeszkadza. Miło tak czasem popatrzeć, jak ktoś sławny się stresuje.. :P

- jak Pepsi. To właśnie ten wielki koncern zajmujący się produkcją chemikaliów z bąbelkami postawił Smolarka niemal na równi z takimi gwiazdami jak David Beckham, czy Ronaldinho, umieszczając jego szlachetny wizerunek na etykietach. Wizyty w spożywczaku w czasie Mundialu 2006 nabrały uroku.

R - jak reprezentacja. Ebi walczy dla niej z wielkim poświęceniem i zaangażowaniem, którym ostatnio udaje mu się nawet zarazić swoich kolegów z kadry.

- jak Rex. Rex czyli Ebiego piesek rasy Roosell.


- jak Rotterdam. Populacja, w skład której wchodzi troje pozostałych Smolarków: 585 458. Wieść gminna niesie, że to bardzo ładne miasto. Podobnie jak Dortmund, Rotterdam też zasługuje, by kiedyś go odwiedzić ;)

S - jak Smolarek. Wielkie nazwisko, które na stałe już wpisało się w historię polskiego futbolu. Podwójnie.Moze kiedys bedzie potrójnie :D


- jak szczerość. Cecha, której nie sposób u Ebiego nie zauważyć. Jako jeden z niewielu polskich reprezentantów potrafi bez ogródek (choć kulturalnie!) mówić o tym, co mu się nie podoba. Choć kiedy trzeba umie tez trzymać język za zębami. I nigdy nie zdradza Tajemnic Szatni.

- jak skromność. Na odpowiednim poziomie, zwykle nie fałszywa.

- jak smolarszczyzna. To właśnie ona (oraz wygrany w pięknym stylu mecz z Portugalią) sprawia, że idąc sobie spokojnie ulicą nagle wybuchamy niepohamowanym śmiechem (znak rozpoznawczy zaangażowanego kibica). Język polski w ustach Euzebiusza Smolarka nabiera specyficznego brzmienia, staje się dużo ciekawszy i nie daje o sobie zapomnieć. Kto wie, może smolarszczyzna zrewolucjonizuje naszą ojczystą mowę i kiedyś naprawdę będziemy „dużo video patrzeć”? [Ebi, idź z duchem czasu! Teraz patrzy się dużo DVD!].

- jak sznurówka. Niektórzy mówia ze to sznurówka,a ja jestem przekonana ze to rzemyk.ale nazwijmy na razie to sznuróka.Pojawia sie na nadgarsku lub na głowie (rzadko) ,raczej jest to rzemyk bo on przynosi szczescie a Ebi ma raczej to coś.


- jak Samsung. Temu producentowi elektroniki możemy ładnie podziękować za to, że naszego idola w czasie Mistrzostw Świata 2006 można było zobaczyć w niemal każdej przerwie reklamowej, w co drugiej gazecie i co 500 metrów na ulicach miast. Oblicze Smolarka nadal można zresztą ujrzeć na Rondzie ONZ w Warszawie. Dziękujemy. I, na przyszłość, prosimy grzecznie o zmianę wizażystów.

Ś - jak śmiech. Ebi zawsze sie śmieje a my tez to jamy otwarte sa na cala szerokosc.

T - jak talent. A właściwie Talent, przez wielkie „T”. Talent piłkarski, talent językowy, a także, sądząc po zastępach fanów, talent do zjednywania sobie ludzi.

- jak tajemniczy. Jakkolwiek Ebi jest zwykle szczery i otwarty, pewne informacje z sadystyczną przyjemnością przed przedstawicielami prasy i kibicami ukrywa. Dotyczą one m.in. tzw. Tajemnic Szatni, sygnetu, współlokatorów ze zgrupowań kadry oraz powodu dla jakiego nadal nosi co jakiś czas na głowie i nadgarstku ->sznurówkę.

- jak trema. Twierdzi, że przed meczami jej nie odczuwa. Ale oglądając rozgrzewkę przed spotkaniem z Portugalią niektórzy zaangażowani kibice wyrobili sobie na ten temat własne zdanie.

U - jak urok osobisty. Bo trzeba być wyjątkowo złym i pozbawionym serca człowiekiem, żeby nie lubić Euzebiusza Smolarka :)

- jak Wielkie Serce. Choć sam wiele osiągnął wie, że nie każdy miał tyle szczęścia. Pamięta o tych, których w życiu spotkały wielkie tragedie. Szczególnie o dzieciach. Zaangażowani kibice są szczerze poruszeni i czują motywację, by stać się lepszymi ludźmi. Serio.

- jak wszechstronny. Z prawej, z lewej, na pomocy czy w ataku – dla Ebiego „nie szkodzi gdzie”. Choć z pewnością ma zapędy ofensywne, często w kryzysowych sytuacjach można wypatrzeć go gdzieś w obronie. Sam mówi, że w razie czego gotów jest stanąć nawet na bramce. Jednak na razie wielkiej konkurencji Kowalewskiemu, i Borucowi nie robi.

Z - jak złość. Przede wszystkim sportowa. Choć i tę mniej sportową potrafi na boisku okazać - w czasie kłótni z sędzią lub z przeciwnikami. Na szczęście z umiarem. Warto również odnotować, że zdjęcia, jakie fotoreporterzy dostarczają nam po niektórych meczach dowodzą, że przypadek Smolarka stanowi zaprzeczenie zasady „złość piękności szkodzi”.

- jak zarost. Ale tylko jedno, no, maksymalnie dwudniowy.

Ż - jak życzliwość. Nawet jeśli czasem nie ma już siły i ochoty rozmawiać z dziennikarzami i kibicami nigdy nie bywa chamski czy niesympatyczny. Rodacy, bierzcie przyk

ROBINHO - BIOGRAFIA

Robinho a właściwie Robson de Souza urodził się 25 stycznia 1984 orku w brazylijskim São Vicente.
Już w wieku 6 lat dołączył do lokalnej drużyny piłkarskiej. W 1993 roku dołączył do programu szkolenia młodzieży klubu Santos FC, osobą nadzorującą szkolenie w klubie w tamtym czasie był słynny Brazylijczyk Pele. W wieku 18 lat dołączył do pierwszej drużyny Santosu. Największe jego sukcesy z tym klubem to dwukrotne Mistrzostwo Brazylii oraz drugie miejsce w Copa Libertadores. Po kilku bardzo dobrych sezonach w lidze brazylijskiej i świetnych występach w drużynie narodowej piłkarzem zainteresował się hiszpański Real Madryt. W lipcu 2005 roku Robinho podpisał 5-letnią umowę z hiszpańskim klubem. Real zapłacił za niego Santosowi około 30 milionów euro. Pierwszy sezon Robinho w Realu można zaliczyć do udanych, brazylijski piłkarz zdobył w nim 12 bramek. Został powołany do reprezentacji Brazylii na Mistrzostwa Świata w 2006 roku które odbywały się w Niemczech. Turniej był nieudany dla Brazylii która odpadła już w ćwierćfinale a Robinho wystąpił we wszystkich meczach. W 2008 roku Chelsea zaoferowała Realowi za transfer Robinho 32 milionów euro. Działacze z Madrytu upierali się że piłkarz wart jest 40 milionów i ostatecznie transfer do Chelsea zakończył się niepowodzeniem. Na początku września angielski klub Manchester City zaoferował 42 miliony euro za Robinho. Kluby osiągnęły porozumienie w sprawie transferu i Robson jest piłkarzem Manchesteru City od września 2008 roku.

RONALDINHO - BIOGRAFIA

Ronaldo de Assis Moreira urodził się 21 marca 1980 roku w Porto Alegre. Dzieciństwo spędził w jednej z najbiedniejszych dzielnic tego miasta – Vila Nova. Mieszkał tam z ojcem João, robotnikiem stoczniowym i byłym piłkarzem, matką Migeuliną, ekspedientką, z wykształcenia pielęgniarką oraz dwójką starszego rodzeństwa, bratem Roberto Assis i siostrą Deisi.

Roberto był zawodowym piłkarzem. Grał m.in we Włoszech. Dzięki jego zarobkom cała rodzina przeniosła się z dzielnicy biedoty do luksusowej willi z basenem. Właśnie w tym basenie João zmarł na atak serca; Ronaldinho miał wtedy 8 lat. Roberto z kolei, gdy musiał przedwcześnie zakończyć karierę piłkarską z powodu kontuzji, został agentem utalentowanego młodszego brata.

25 stycznia 2005 roku na świat przyszedł Joāo – syn Ronaldinho i Janainy Natielle Viany Mendes. Maleństwo dostało imię po zmarłym dziadku. Moreira ostatnio na wakacjach przebywał z tajemniczą francuską modelką Alexandrą.

Pod koniec 2006 roku Ronaldinho otworzył w São Paulo "Instytut Ronaldinho". Dzieci z ubogich rodzin mogą tam doskonalić swoje umiejętności piłkarskie.